اولین پالایشگاه جهان در رومانی و در شهر پولشیتی، در سال ۱۸۵۶ ساخته شده، تا قبل از جنگ جهانی دوم چندین پالایشگاه دیگر نیز با سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در همان محل تأسیس گردید. اکثر این پالایشگاه‌ها در طی بمباران نیروی هوایی آمریکا در طی جنگ از کار افتادند. پس از این حادثه این پالایشگاه‌ها نو سازی گردیده‌اند.

   بزرگ‌ترین پالایشگاه جهان نه در کشورهای تولیدکننده نفت که بلکه در یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان نفت جهان یعنی کشور هند واقع شده است. این پالایشگاه با ظرفیت پالایش ۱ میلیون و ۲۴۰ هزار بشکه در روز، جام‌نگر (jamnagar) نام دارد و یک‌چهارم ظرفیت پالایشی کشور هند را به خود اختصاص داده است.

 پالایشگاه نفت یک واحد صنعتی است که در آن نفت خام به مواد مفیدتری مانند گاز مایع، نفت سفید، بنزین، گازوئیل، نفت کوره، آسفالت، قیر و دیگر فراورده‌های نفتی تبدیل می‌گردد.

   استخراج نفت به مجموعه عملیاتی گفته می‌شود که در طی آن نفت خام به منظور استحصال و بهره‌برداری از آن، به طرق مختلف از داخل زمین خارج و قابل استفاده می‌شود. مراحل استخراج نفت عبارت اند از: عکس برداری هوایی، نقشه برداری عملی، نقشه کشی، آزمایش روی نمونه های سطحی، رسم نقشه زمین شناسی، نقشه ساختمانی زیر زمینی، حفر چاه ، آزمایش روی نمونه های عمقی و تهیه مقاطع بزرگ.

"بیودیزل" سوختی جدید و تجدید پذیر است که استفاده از آن در بسیاری از کشورهای دنیا متداول است.

موضوع آلودگی های ناشی از نفت و فرآورده های آن، طی چند دهه اخیر جایگاه ویژه ای را در مباحث مربوط به محیط زیست به خود اختصاص داده و منتقدان را به بحث ها و چالش های متنوعی کشانده است.

به مجموعه عملیاتی که از اکتشاف تا پیش از پالایشگاه در زمینه تولید و استخراج نفت انجام می گیرد، صنایع بالادستی گفته می شود. این عملیات شامل اکتشاف، حفاری، بهره برداری و مدیریت مخازن می شود.

مخلوط زغال سنگ و آب با ترکیب 70-65 درصد زغال سنگ، 34-29 درصد آب و کمتر از یک درصد مواد افزاینده بدسـت آمده و می توان بعنوان سوخت تمیز و جایگزینی مناسب بجای نفت و زغال سنگ در واحدهای صنعتی مورد استفاده قرار گیرد.

   مخلوط زغال و آب (CWM) بصورت دوغاب می باشد. دوغاب به معنی ذرات ریز معلق زغال در آب است که می توان به آسانی آنـرا جابه جـا کرد، انبار نمود. این مخلوط بسیار شبیه به نفت سنگین می سوزد.

با اتكال به قدرت لایزال الهی و در پرتو ایمان و عزم ملی و كوشش برنامه ریزی شده و مدبرانه جمعی و در مسیر تحقق آرمان ها و اصول قانون اساسی، در چشم انداز بیست ساله: ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل.