در گذشته و در اوایل ساخت هواپیما پنجره های آن مربع شکل بودند اما امروزه تمام هواپیماها در جهان به دلیل افزایش امنیت و سلامت مسافران دایره ای شکل هستند.

بزرگترین هواپیمای جهان سرانجام با موفقیت پرواز کرد. این هواپیمای 250 تنی دارای بالی به پهنای 117 متر بوده و دو بدنه مجاز دارد.

احتمال اینکه یک مسافر در پرواز کشته شود یک در چند میلیون است. اما هنوز کسانی که نگران پرواز با هواپیما هستند شاید مشتاق باشند بدانند که امن ترین صندلی هواپیما کدام صندلی است.

   استفاده از رنگ سفید برای هواپیماها به صورت عرف درآمده است. علم و اقتصاد هر دو برای این انتخاب، دلایلی محکمی ارائه می دهند تا هواپیمای شخصی خود را به شکل پلنگ رنگ آمیزی نکنید.

   مرجع پرواز فدرال امریکا (FAA) تاکنون در مورد آزمایش drone ها بسیار حساس بوده است ولیکن این موضوع در حال تغییر است. FAA به گوگل اجازه پروژه آزمایش drone تا ارتفاع زیر 400 پایی در 6 منطقه مشخص شده را داده است. بنیاد ملی علوم امریکا (USNSF) 35 میلیون دلار روی تحقیق و سنجش این وسیله هوایی بی سرنشین برای 5 سال آینده سرمایه گذاری کرده است.

 آمریکا، روسیه و چین در حال ساختن موشک‌های فراصوتی سرعت بالا به عنوان بخشی از استراتژی جدید که بر سرعت‌های بین 4000 تا 11000 مایل بر ساعت مانور می‌دهد، هستند. دو طرح اساسی شامل گلایدرها (هواپیماهای بی موتور) و وسایل نقلیه با موتور جت هستند. این موشک‌ها آن‌قدر سریع حرکت می‌کنند که سیستم دفاعی حال حاضر آمریکا را از کار افتاده می‌کند.

در عرصه رقابت هاوربردها و ماشین‌های پرنده، شرکت دیگری در زمینه هواپیماهایی که به صورت عمودی بلند می‌شوند (Vertical take-off) پا به عرصه این رقابت گذاشته است. این هواپیما که با نام لیلیوم (Lilium) معرفی شده است، قادر به اوج گرفتن در سرعت 400 کیلومتر بر ساعت (250 مایل بر ساعت) است. از مشخصه‌های دیگر این هواپیما می‌توان به حد پرواز 10000 پایی، محدوده 500 کیلومتری (310 مایل) و بلند شدن مانند هلیکوپتر اشاره کرد که همه این موارد با استفاده از توان باتری انجام می‌شوند.

هواپیمای بدون سرنشین DARPA به نام VTOLX می تواند مانند بالگرد بلند شود و مانند جت پرواز کند. ایده هواپیما با توانایی بلند شدن و فرود آمدن عمودی، دهه‌ها است که مورد بررسی قرار گرفته است. ولیکن تمامی تلاش‌ها در این راستا به علت ظرفیت، سرعت، پایداری، گستره یا توانایی کم آن‌ها موفق نشدند.

   با بزرگتر شدن هواپیماها، آن‌ها به بالهای بزرگتر برای برخاستن نیاز دارند اما ارائه سطح کافی برای ایجاد بالابری کافی به منظور برخاستن هواپیما از زمین همچنین باعث افزایش وزن هواپیما و کشش بیشتر می‌شود که در نتیجه مصرف سوخت بیشتر، انتشار آلاینده بیشتر و هزینه‌های اجرایی بالاتر را به همراه خواهد داشت.

   از آنجا که اویه دید ما در همه حال یکسان بوده است، تمامی مناظر همیشه شکل خاصی دارند. در واقع همیشه از جلو به بقیه نگاه کرده‌ایم. حال چه می‌شود اگر کسی بیاید و همه چیز را از منظری جدید نشانمان بدهد؟ همانطور که سهراب عزیزمان می‌گفت: چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید…