كوره های دوار برای ذوب چدن ساخته شد. این كوره ها شامل یك اسكلت فلزی می باشد كه به شكل یك استوانه متصل به دو مخروط ناقص است و توسط فلنج روی استوانه و مخروط ها به یكدیگر متصل می شود. به طرف دهانه بزرگ مخروط ها و هر دو طرف استوانه فلنج نصب شده و روی استوانه دو غلطك وصل می شود. غلطك های محرك، كوره را با سرعت یك دور در دقیقه می چرخانند. در یك طرف مخروط ناقص مشعل و در طرف دیگر دودكش است، در بعضی از طرح كوره ها دود از سقف كارگاه با كانالی خارج می شود و در تعدادی از آنها نیز دود توسط كانالهائی به سیستم های بازیافت حرارت ارسال شده و از گرمای آن برای پیش گرم كردن هوای ورودی استفاده می كنند. تجربه نشان می دهد كه به راحتی می توان با استفاده از گرمای دود، هوای ورودی را حدود 250- 350 درجه سانتیگراد گرم كرد. این عمل باعث می شود راندمان حرارتی كوره بالا رود.

   کوره های دوار مختلف با ظرفیت هایی بین 250 كیلوگرم تا 70 تن مذاب چدن و تا 12 تن مذاب آلومینیوم موجود می باشد. سوخت این نوع كوره ها با توجه به مواد اولیه ورودی گاز، گازوئیل و مازوت است. كوره هائی با ظرفیت كمتر با دست و كوره های با ظرفیت بیشتر به كمك جرثقیل شارژ می شوند. كوره روی جكهای مربوطه به اندازه 45 درجه بلند می شود و بعد از شارژ دوباره به جای خودش بر می گردد. جداره نسوز این كوره ها برای ذوب چدن خاك نسوز سیلیسی و برای ذوب آلیاژهای آلومینیوم خاك نسوز آلومینائی است. در اشکال زیر نمایی از کوره دوار آورده شده است.

 شکل(1). نمایی از کوره های دوار

   کوره های دواری را که بر اساس نوع سوخت مصرفی تقسیم بندی می کنند كه به شرح ذیل می باشد:

• کوره دوار با سوخت جامد پودری شکل
• کوره دوار با سوخت مایع
• کوره دوار با سوخت گاز

   1)کوره دوار باسوخت جامد پودری شکل

   در این نوع كوره مخلوط پودر زغال و هوا توسط مشعلی به درون این محفظه وارد شده و حرارت حاصل از احتراق آن، با سرعت کمی به درون کوره دمیده می شود. این نوع کوره ها با پودر آنتراسیت کار کرده و به دلیل آن که اشتعال آنتراسیت در مراحل ابتدایی ذوب با مشکلاتی روبروست لذا شروع کار کوره با مصرف سوخت های بیتومینه و یا دیگر سوخت های شعله دراز آغاز می گردد. در کوره های مدرن محفظه احتراق توسط یک فیدر حلزونی انجام شده و هوای مصرف شده نیز توسط یک دمنده دوار که فشار دبی هوای خروجی قابل تنظیم است تامین می گردد، لذا نسبت هوا به سوخت مصرفی دقیقا کنترل می گردد. مشخصه شعله و راندمان حرارتی پودر زغال مصرفی بستگی به اندازه دانه های آن دارد.

   2)کوره دوار با سوخت مایع

   سرعت ذوب در این نوع کوره ها 25 درصد بیشتر از کوره های با سوخت جامد است. در کوره های مدرن امروزی سیستم های کنترلی وجود دارد که سوخت مصرفی را به همراه هوا به صورت کاملا اتمیزه شده وارد کوره می نماید. از آنجایی که تماس مستقیم سوخت با مذاب می تواند مشکلات زیادی را از نظر کیفیت مذاب فراهم آورد لذا تنظیم مقدار هوا به سوخت، دبی هوا، فشار هوا بایستی به دقت کنترل شده، نوع مشعل و ابعاد کوره نیز به درستی انتخاب گردند. این دستگاه مقدار دلخواه جریان سوخت را به نسبتی (نسبت سوخت به هوای احتراقی) که از قبل مشخص شده است ثابت نگه می دارد.

   در صورتی که درجه حرارت گاز خروجی 1200 درجه سانتی گراد باشد افت حرارت در گاز خروجی دودکش با 12 درصد هوای اضافی حدودا 58 درصد است در حالی که با 50 درصد هوای اضافی افت حرارت تقریبا به 75 درصد می رسد.

   3)کوره دوار با سوخت گازی

   تجاربی که بر روی کوره های دوار نتیجه مطلوب داده اند دستگاه هایی هستند که افشانک سیستم سوخت آنها از هوای داغ استفاده می کند. تمامی دستگاههای احتراقی که همراه این کوره هستند شامل طرحهای ایمنی هستند.