لزوم آشنایی با انواع سیستم های گرمایشی بر کسی پوشیده نیست لذا اطلاع و دانش نسبت به انواع این سیستم ها و مزیت و معایب هر کدام، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

    انواع سیستم های گرمایشی :

• گرمایش با شومینه
• گرمایش از کف در ساختمان
• گرمایش از طریق حرارت مرکزی
• گرمایش از طریق رادیاتور قرنیزی

• گرمایش با شومینه

   شومینه را می توان از جمله سیستم های گرمایش قدیمی و در عین حال مدرن دانست که نسبت به دیگر وسایل گرمازا از شکل و شمایلی زیباتر و مناسبتری برای ست کردن با هر نوع دکوراسیون برخوردار است. از شومینه برای گرم کردن خانه های ویلایی و مسکونی استفاده می شود.

معایب این سیستم

• شومینه وسیله ای فانتزی است و در توزیع مناسب گرما بسیار ضعیف است.

• از شومینه در مواقع اضطراری استفاده می شود و گرمایش در ساختمان تنها توسط شومینه مجاز نیست و بایستی با سایر سیستم های گرمایشی ساختمان همراه شود.
• از دیگر معایب آن می توان به خطر نشت گاز خام، منو اکسید کربن و کمبود اکسیژن در محل اشاره کرد و به دلیل اینکه بخشی از شعله مستقیما به داخل محیط وارد می شود کثیفی سطوح داخلی منزل، پرده ها و دیوارها نیز غیر قابل اجتناب است.
• هر شومینه نیاز به لوله کشی گاز طبیعی، دودکش مجزا و تأمین هوای احتراق مناسب دارد و از این بابت، محدودیت های اجرایی زیادی دارد.

• گرمایش از کف

   این سیستم جزء یکی از بهترین سیستم ها در صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی و ایجاد رفاه و آسایش برای ساکنان ساختمان می باشد. استفاده از این سیستم به دلیل بهینه بودن مصرف انرژی، توزیع یکسان گرما در تمامی سطح و فضا و دوری از مشکلات موجود در سایر روش ها، بسیار متداول شده است.

   از معایب سیستم گرمایش از کف می توان به دسترسی سخت به هنگام تعمیر، پاسخ بسیار کند سیستم گرمایش از کف به هنگام روشن و خاموش شدن و متصاعد نمودن گرد و غبار و کرک های روی کف به سمت بالا اشاره نمود.

مزایای این سیستم

• تمیزی دیوارها و اثاثیه منزل 
• آرامش در بالاترین حد ممکن
• صرفه جویی در مصرف سوخت
• هوای پاکیزه تر و خشک نشدن هوا
• آزادی عمل در دکوراسیون داخل منزل
• سبکی وزن ساختمان، افزایش ارتفاع اتاق ها
• خشک شدن سریع زمینهای مرطوب و یا خیس
• ثابت بودن حرارت و استفاده از منابع حرارتی مختلف   

• گرمایش از طریق حرارت مرکزی

   این وسیله متداول ترین روش برای ایجاد گرما در فصول سرد و رهایی از مشکلات مربوط به استفاده از وسایل حرارت موضعی همچون بخاری استفاده می شود.
   در سیستم حرارت مرکزی، حرارت تولید شده توسط یک سیال (عموما آب گرم یا بخار) از طریق وسایل پخش حرارت نظیر شوفاژ، فن کویل های زمینی، یونیت هیتر و کنوکتور در فضاهای ساختمان توزیع می شود اما این توزیع در فضا به صورت یکنواخت نمی باشد به عکس در سایر وسایل پخش حرارت نظیر پکیج ها ، فن کویل های سقفی توزیع حرارت به صورت یکنواخت می باشد.

 مزایای این سیستم

• صرفه ی اقتصادی بیشتری نسبت به بخاری های برقی و گازی دارد.
• مشکلات ناشی از نصب نادرست دودکش ها که خفگی براثر گاز منوکسید کربن را به همراه دارد در این سیستم وجود ندارد.
• احتیاجی به مجرای خروج دود در محصول و تعبیه دودکش دردیوار، سقف، پشت بام منازل ندارد.
• صرفاً می‌توان با دسترسی به انشعاب گاز، ضمن رعایت دستورالعمل سازنده و استانداردهای مربوطه، امکان استفاده از گرمای مطبوع را فراهم کرد.

• گرمایش از طریق رادیاتور قرنیزی

   رادیاتورهای قرنیزی جایگزین بسیار مناسبی برای رادیاتورهای شوفاژ و گرمایش از کف هستند. رادیاتورهای دیواری نسل قبل به دلیل سادگی نصب و هزینه کم به عنوان یک سیستم گرمایشی رایج در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گرفتند، ولی از مهمترین ایرادات آن اشغال فضای زیادی از محل و عدم همخوانی با دکوراسیون را می توان نام برد.

مزایای این سیستم

• این رادیاتور ها به گونه ای طراحی شده اند که می توانند با انرژی های تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی در بهترین نقطه از راندمان کار کنند.
• در رادیاتورهای قرنیزی با افزایش ارتفاع 20 سانتی متر از سطح تبادل حرارتی امکان استفاده از انرژیهای تجدید پذیر با دمای پائین را فراهم می کند.