روغن دسته‌ای از مایعات است که اغلب با آب مخلوط نمی‌شوند و به دلیل آن‌که چگالی آن‌ها کمتر از آب است، روی آب شناور می‌مانند. اصولاً روغن به چربی اطلاق می‌شود که در دمای اتاق معمولاً به حالت مایع باشد به‌جز روغن نباتی و روغن حیوانی. روغن‌ها هم همچون چربی‌ها متشکل از تری گلیسیرید، مونوگلیسرید و مقداری هم دی گلیسیرید می‌باشند. از آنجا که روغن حاوی مقدار زیادی چربی اشباع نشده است، در دمای اتاق مایع است. روغن‌ها انواع مختلف دارند. می‌توانند صنعتی بوده یا تنها برای مصارف خوراکی و پخت و پز مورد استفاده قرار گیرند.

   روغن‌ها در ویسکوزیته، فراریت و سمی بودن متفاوت هستند. ویسکوزیته به مقاومت روغن در برابر جریان اطلاق می‌شود. فرار بودن، سرعت تبخیر روغن در هوا است. همچنین سمی بودن به مقدار سمی بودن روغن برای انسان‌ها یا ارگانیزم‌های دیگر اطلاق می‌شود. در ذیل به انواع متفاوت روغن‌ها و کاربرد آن‌ها اشاره خواهد شد.

نوع اول: روغن‌های بسیار سبک (سوخت جت، بنزین)

• فراریت بالا (تبخیر بین 1 تا 2 روز)
• غلظت بالای مواد سمی (به صورت محلول)
• اثر شدید روی ستون آب و منابع جزر و مدی
• غیر قابل پاک کردن

نوع دوم: روغن‌های سبک (دیزل، روغن سوختی شماره 2، نفت خام سبک)

• فراریت متوسط، بعد از چند روز تبخیر می‌شوند.
• سمی بودن متوسط (به صورت محلول)
• پتانسیل آلایندگی بلند مدت برای منابع جزر و مدی
• قابل پاک کردن بودن به اندازه‌ای مؤثر

نوع سوم: روغن‌های متوسط (بیشتر نفت‌های خام)

• در 24 ساعت، حدود 1/3 آن تبخیر می‌شود.
• آلایندگی مناطق جزر و مدی می‌تواند بلند مدت و شدید باشد.
• اثر شدید بر روی مرغ‌های آبی و پستانداران خزدار
• در صورت اقدام سریع به تمیزکاری، پاک کردن می‌تواند مؤثر باشد.

نوع چهارم: روغن‌های سنگین (نفت‌های خام سنگین، روغن سوختی شماره 6، روغن بانکر نوع C)

• تبخیر کم یا تقریباً صفر
• اثر شدید بر روی مرغ‌های آبی و پستانداران خزدار
• احتمال آلایندگی بلند مدت رسوبات
• تغییر ساختار دادن بسیار آرام در معرض هوا
• پاک کردن بسیار مشکل خط ساحلی تحت تمامی شرایط