برای تولید فولاد، در مرحله نخست باید سنگ‌آهن را از معادن زیرزمینی استخراج کنند و سپس آن ها را در کوره‌های انفجاری ذوب کنند.

   ظروف فولادی ضد زنگ را در ایران به نام مختصر «استیل» می شناسند و از تركيب آهن و فلزات ديگر ساخته شده اند.

   سختی سنج قابل حمل وسیله‌ ای دستی است که برای انجام تست سختی سنجی فلزات استفاده می‌شود. بصورت تئوری، سختی به صورت مقاومت فلز در برابر تغییر شکل پلاستیک تعریف می‌شود. این کلمه هم چنین به سختی یا مقاومت در برابر سایش یا برش نیز اشاره می‌کند. تست سختی سنجی بسته به نیروی اعمالی و جابجا شدگی به دست آمده، در مقیاس ماکرو، میکرو و نانو مشخص می‌شود.

تمامی راهکار های عمومی و تخصصی برای بهینه سازی مصرف انرژی در بخش های مختلف صنایع فولاد و ذوب فلزات آورده شده است.

مهم‌ترین عوامل موثر در بالا بردن راندمان کاری کوره القایی عبارت است از : اجرای دقیق برنامه تعمیر و نگهداری کوره القایی ، شارژ مناسب ، اپراتوری صحیح ، وضعیت جداره نسوز.در ادامه این مطلب تمامی موارد مهم در اپرانوری و نگهداری این نوع از کوره ها آورده شده است.

   در کوره القایی حرارت لازم برای ذوب فلز به‌ وسیله ایجاد جریان القایی حاصل از یک میدان الکترومغناطیسی با فرکانس کم یا زیاد تأمین می‌گردد، که جریان برق از یک شبکه به یک مدار اولیه هدایت می‌شود و یک میدان مغناطیسی غیردائمی ایجاد می‌کند. میدان مغناطیسی غیردائمی نیز به نوبه خود یک نیروی الکتروموتوری در بار کوره القایی به وجود می آورد. در ادامه طرز کار و جزییات کار کوره القایی توضیح داده شده است.

در این بخش به بررسی انواع کوره های القایی بر اساس فرکانس القا شده در بوته پرداخته شده است.

کوره القایی در مقایسه باانواع کوره‌های سوخت فسیلی مزایای فراوانی از جمله دقت بیشتر ، تمیزی و تلفات گرمایی کمتر و ... دارد.  کوره القایی از نظر افزایش و تقلیل مصرف انرژی نسبت به سایر کوره‌ها دارای مزایای فراوانی می‌باشد . این کوره‌ها در ظرفیت‌های مختلف قادر به ذوب از 15 کیلوگرم تا چندین تن می‌باشد.

حرارت لازم برای ذوب شارژ در کوره زیمنس مارتین توسط گاز و یا سوخت‌های جامد نظیر زغال‌سنگ و یا مایع تأمین می‌شود. سوخت در دو محفظه احتراق که در دو طرف کوره زیمنس مارتین قرار دارند محترق شده و از طریق مشعل‌هایی به کوره زیمنس مارتین وارد می‌گردد.

   کوره‌های تشعشعي (شعله‌ای –روباده) در صنعت به کوره‌هایی گفته می‌شود كه بين محصول و مواد شارژ تماس احتراق مستقيم برقرار می‌باشد و حرارت از سه طريق ، جابجايي ، هدايت و تشعشع به مذاب می‌رسد . هوا و سوخت توسط مشعل يا مشعل‌هایی ازيك طرف كوره به داخل محفظه احتراق (كوره) تزريق می‌گردد و در اثر سوختن حرارت لازم را براي ذوب شارژ فراهم می‌کند.سوخت اين کوره‌ها می‌تواند مايع(گازوئیل) وگاز باشد.