ریخته گری قدیمی ترین فرآیند در تولید فلزات است و آثار باستانی موزه ها نشان می دهد که این هنر قدمت چند هزار رساله دارد. قلع و سرب، مس و امیژان (آلیاژ به فارسی) آن ها مفرغ و برنج اولین فلزات است در دوران باستان کشف و مورد استفاده قرار گرفت. 

به صنعت شکل دادن فلزات و آلیاژها به وسیله ذوب، سپس ریختن مواد مذاب در محفظه ای به نام قالب و در نهایت سرد کردن و انجماد آن مطابق الگوی محفظه قالب، ریخته گری گفته می شود. این فرآیند، کهن ترین و متداول ترین روش شناخته شده برای بدست آوردن شکل دلخواه از فلزات می باشد.

فرآیند ریخته گری در فرآیند ریخته گری گریز از مركز، مذاب توسط نیروی گریز از مركز داخل حفره ها پخش می شود. سه نوع ریخته گری گریز از مركز وجود دارد: ریخته گری گریز از مركز خالص ، ریخته گری نیمه گریز از مركز و ریخته گری گریز از مركز.

قالب در ریخته گری دائمی، به صورت مكرر مورد استفاده قرار می گیرد. قالب های دائمی به گونه ای طراحی می شوند كه امکان برداشتن قطعه ریخته گری شده از داخل آن فراهم شود تا بتوان دوباره از قالب برای ریخته گری قطعه بعدی استفاده نمود.

در فرآیند ریخته گری با قالب های گچی، قالب از گچ با پودر تالك و سیلیكافلور اضافی برای بهبود استحكام و كنترل زمان سفت شدن تهیه می شود. این مواد با آب مخلوط شده و دوغاب در داخل یك مدل ریخته می شود.

اغلب تولید قطعات ریختگی در ماسه انجام می شود. ریخته گری ماسه فرآیندی است که در آن از ماسه برای قالب گیری استفاده می شود. نسبت مصرف ماسه به فلز، بسته به نوع، اندازه قطعه ریختگی و روش قالب گیری، متغیر است.

ریخته گری با قالب های سرامیكی شبیه به قالب های گچی می باشند با این تفاوت كه مواد مورد استفاده از این نوع قالب ها تحمل حرارتهای بالا را دارند و برای كاركرد در دماهای بالا مناسبند.

با توجه به رشد روز افزون اهمیت انرژی، محققین در زمینه ریخته گری به دنبال تکنولوژی های نوین در این زمینه برای بهبود مصرف انرژی و کیفیت عملکرد ریخته گری هستند. چندین تكنولوژی جدید برای ذوب در ریخته گری در دست تحقیق بوده كه با توجه به اهمیت روزافزون انرژی و كمبود ذخایر انرژی فسیلی، این تكنولوژی ها بسیار مورد توجه هستند.

اساس كلیه فرآیندهای ریخته گری تغذیه فلز مذاب به حفره قالب و سپس انجماد مذاب و ایجاد جسم جامد است. تفاوت فرآیندهای مختلف، اصولاَ در روش تهیه قالب است.