همانطور كه از نام کوره بوته ای (Crucible Furnaces) پیداست برای عمل ذوب از بوته استفاده می شود. حرارت در این كوره ها بیشتر از طریق هدایت به مواد موجود در داخل بوته انتقال می یابد. در شکل زیر یک کوره بوته ای نمایش داده شده است.
شکل(1). نمایی از کوره بوته ای
کوره های بوته ای به دو دسته ثابت و چرخان تقسیم می شوند که در ادامه توضیح مختصری در مورد هر کدام داده شده است:
1)كوره بوته ای ثابت (زمینی)
این کوره ها دارای دو نوع سوخت مصرفی جامد و مایع می باشند:
الف)سوخت جامد:
این نوع كوره ها عموما سنتی هستند كه از سوخت جامد زغال سنگ یا كك برای عمل ذوب استفاده می نمایند. این كوره نیاز به برق ندارد و هوای طبیعی كه از زیر كوره از لابه لای میله های كف به داخل كشیده می شود زغال سنگ یا كك ها را مشتعل می سازد. برای ذوب فلزات مخصوصاً چدن، بوته را در داخل كك ها دفن می کنند تا حرارت از تمام جهات به فلز برسد و ذوب فلز به خوبی و كامل انجام شود.
ب)سوخت مایع:
این نوع كوره برای ذوب 100-150 كیلوگرم چدن مورد استفاده قرار می گیرد. سوخت این كوره ها گازوئیل یا مازوت است و می توان با استفاده از بوته های گرافیتی در آن، چدن را ذوب نمود. مشعل آن یك نوع مشعل ساده صنعتی كه از طریق یك لوله رابط به یك ونتیلاتور (دمنده هوا) وصل شده است. نوع ونتیلاتور بسته به ظرفیت كوره انتخاب می شود. بدنه كوره از اسكلت فلزی تشکیل شده است. لازم به ذکر است که در این كوره ها شعله مستقیماً به مذاب نمی خورد و در صورت برخورد مستقیم به مذاب موجب اكسیده كردن آن می شود.
2)كوره بوته ای چرخان
این نوع كوره ها از دو نوع تشكیل شده اند:
الف)چرخان حول محوری که تقریباً كمی بالاتر از مركز ثقل است
ب)چرخان حول محور ناودانی كوره
اصفهان - بزرگراه شهید میثمی، ابتدای بلوار کشاورز، برج آزاد، طبقه 7 ، واحد شماره 8 ، پرتال جامع انرژی
info(@)energyenergy.ir