اغلب تولید قطعات ریختگی در ماسه انجام می شود. ریخته گری ماسه فرآیندی است که در آن از ماسه برای قالب گیری استفاده می شود. نسبت مصرف ماسه به فلز، بسته به نوع، اندازه قطعه ریختگی و روش قالب گیری، متغیر است.

ریخته گری با قالب های سرامیكی شبیه به قالب های گچی می باشند با این تفاوت كه مواد مورد استفاده از این نوع قالب ها تحمل حرارتهای بالا را دارند و برای كاركرد در دماهای بالا مناسبند.

كوره های دوار برای ذوب چدن ساخته شد. این كوره ها شامل یك اسكلت فلزی می باشد كه به شكل یك استوانه متصل به دو مخروط ناقص است و توسط فلنج روی استوانه و مخروط ها به یكدیگر متصل می شود.

با توجه به رشد روز افزون اهمیت انرژی، محققین در زمینه ریخته گری به دنبال تکنولوژی های نوین در این زمینه برای بهبود مصرف انرژی و کیفیت عملکرد ریخته گری هستند. چندین تكنولوژی جدید برای ذوب در ریخته گری در دست تحقیق بوده كه با توجه به اهمیت روزافزون انرژی و كمبود ذخایر انرژی فسیلی، این تكنولوژی ها بسیار مورد توجه هستند.

 کوره کوپل بیشتر برای ذوب قراضه های چدنی و در تهیه انواع چدن معمولی و چدن چکش خوار مناسب می باشد.  این نوع کوره در اندازه های متنوع و با قدرت ذوب بین 100کیلوگرم تا چند ده تن چدن وجود دارد.

انتخاب كوره در فرآیند ریخته گری با توجه به هزینه، كیفیت فلز، نیازهای تولیدی و نوع آلیاژ تعیین می‌شود. کوره های ریخته گری در یک دسته بندی کلی از نظر مصرف انرژی به دو گروه احتراقی و الکتریکی تقسیم بندی می شود.

اساس كلیه فرآیندهای ریخته گری تغذیه فلز مذاب به حفره قالب و سپس انجماد مذاب و ایجاد جسم جامد است. تفاوت فرآیندهای مختلف، اصولاَ در روش تهیه قالب است.