ایدهای بحث برانگیز برای مقابله با گرمایش زمین
یک دانشمند آمریکایی طرحی پیشنهاد کرده که میتواند اشعه خورشید را به فضا برگرداند. گفته میشود که با پراکنده ساختن مولکولهایی در بالای جو، میتوان به روند گرمایش زمین پایان داد.
مزارع بادی در آسمان
برپا کردن نیروگاه بادی در آسمان جدیدترین راهکار دانشمندان برای مقابله با گرمایش زمین و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر است. اواخر سال 2014، بیش از 800 دانشمندان افزایش سرعت تغییرات آب و هوایی روی کره زمین را گزارش کردند که تغییرات اقلیمی بر روی محیط زیست و انسان اثرات مخربی خواهد داشت، طوری که اگر فکری به حال این وضعیت نشود تا انتهای قرن بیست و یکم گرم شدن زمین غیرقابل بازگشت خواهد شد. در حقیقت، دانشمندان معتقدند سرمایهگذاری روی تولید انرژی پاک با فناوریهای مناسب میتواند سرعت قطار گرمایش جهانی را کاهش دهد. برخی از این فناوریها برای نجات زمین عبارتند از مزارع خورشیدی در دریا، مزارع بادی در آسمان، ابرباتری ها، سفید کردن ابر، باروری اقیانوس، مهار باران، کشاورزی عمودی و غیره.
استفاده از "خاک های هوشمند" برای تنظیم مقدار کربن
خاک بطور معمول برای تولید غذا و فیبر در جهان استفاده می شود، دانشمندان در حال آزمایش روی خاک برای جدا کردن کربن از اتمسفر و در نتیجه کاهش اثر گلخانه ای آن هستند. این خاک که به اصطلاح خاک علمی نامیده می شود، کمک به جلوگیری از پدیده گرم شدن کره زمین می کند.
پدیده جهانگرمایی
جهان گرمایی پدیده ای است که طی آن، دمای میانگین اقیانوس ها و هوای نزدیک زمین به شکل روزآمد بالا می رود.
اطلاعات گرمایش زمین را چگونه بدست آوریم؟
دانشمندان این دما را از طریق هزاران ایستگاه هواشناسی که در سطح کره زمین پراکنده هستند، اندازه می گیرند.
آیا هوا گرم تر نشده است؟
طرحهایی برای نجات زمین
با گزارشی که توسط 800 دانشمند در خصوص تغییرات آب و هوایی و تاثیرات گسترده آن بر روی محیط زیست آمده، انتظار می رود فعالان در این حیطه اقدامات موثری در جهت حفظ و نجات زمین و استفاده بیشتر از انرژی پاک خورشید انجام دهند.
کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (UNFCCC)
کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (UNFCCC) در سال 1992 با هدف تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای در اتمسفر به گونه ای که امکان سازگاری طبیعی با تغییرات آب و هوا و توسعه پایدار اقتصادی فراهم شود، تشکیل شد و در سال 1994 با امضای 189 کشور ثبت گردید.
پروتکل کيوتو
بر اساس پروتکل کیوتو، کشورهای عضو ضمیمه یک می بایست میزان انتشار گاز های گلخانه ای را در محدوده سالهای 2012-2008 به 2/5% زیر سطح انتشار سال 1990 كاهش دهند.